بستان سبوی مرا  که تهی از من است و سرشار از خیال های مگو

خوب هستم ،خوب نیستم نمی دانم ! یک چند تایی ویروس منحوس و معلوم الحال به جانم افتاده اند یکمقدار تب ،یک مقدار گلو درد و یک مقدار سرفه و من در چهار دیواری یک اتاق در حصرم، گاه کمی گرم گاه کمی سرد گاه در اندیشه های معاش و گاه در رویا های دور، به هیچ کس نگفته ام رازهای رویاهای دور و درازم را .من هر وقت که کم می آورم هر وقت که خسته ام و باخته ام یک جای تو رویا های خودم دارم که آنجاها پرسه میزنم در عالمی دیر و دور نفس می کشم و حال دلم را عجب خوب می کنم آنجا منبع